حفظ حریم خصوصی در شبکه های اجتماعی

در سالهای اخیر, شبکه­های اجتماعی آنلاین, رشد قابل توجهی از نظر تعداد کاربران و محبوبیت داشته­اند. در شبکه­های اجتماعی, کاربران از طریق اشتراک اطلاعات مختلف با یکدیگر در ارتباط هستند. یکی از مهمترین مشکلات شبکه­های اجتماعی, فاش­شدن اطلاعات خصوصی کاربران و در نتیجه نقض حریم خصوصی آنها می­باشد. بخصوص اینکه فراهم­کنندگان شبکه­های اجتماعی, کنترل کاملی بر روی اطلاعات کاربران دارند. زیرا فراهم­کنندگان, اطلاعات کاربران را بطور دائمی ذخیره کرده و از آنها در جهت مقاصد بازاریابی مورد استفاده قرار می­دهند. از طرف دیگر تنظیمات حریم خصوصی گنجانده­شده در این شبکه­ها کنترل کاملی به کاربران در جهت مدیریت و خصوصی­سازی دسترسی به اطلاعات اشتراکی­شان توسط کاربران دیگر نمی­دهد. اخیراً کارهائی در جهت ارائه یک شبکه اجتماعی با حفظ حریم خصوصی کاربران انجام شده­اند. ولی این روشها بطور دقیق نیازمندی حریم خصوصی کاربران در شبکه اجتماعی را مشخص نکرده­اند. همچنین روشهای قبلی نتوانسته­اند حریم خصوصی موردنیاز کاربران را فراهم کنند بطوریکه در بیشتر آنها هدف اصلی فقط حذف نقش فراهم­کننده شبکه اجتماعی است. علاوه براین در این روشها مراحل اجرای عملیات اصلی کاربر در طول جلسه با شبکه اجتماعی به صورت واضح و روشن بیان نشده­اند. در نهایت اینکه در تمامی این روشها تحلیل حریم خصوصی و تحلیل کارائی عملیات کاربر در شبکه اجتماعی نادیده گرفته شده­اند. از آنجائیکه روشهای ارائه شده قبلی در معماریهای مختلف شبکه ارائه شده­اند, در این پایان­نامه روشهائی در جهت طراحی یک شبکه اجتماعی با حفظ حریم خصوصی کاربران در معماریهای متمرکز, غیرمتمرکز و p2p با استفاده از سیستم رمزنگاری انتشار پیشنهاد داده می­شوند تا نیازمندی حریم خصوصی کاربران را براساس ویژگیهای معماری مربوطه بطور کامل فراهم کنند. روش پیشنهادی مبتنی بر معماری متمرکز با بکارگیری طرف سوم معتمد و بهره­گیری از اشتراک تنظیمات حریم خصوصی بین کاربران, بنا نهاده شده است. در روش پیشنهادی مبتنی بر معماری غیرمتمرکز اول, مدیریت کامل اشتراک و دسترسی به داده­ها به خود کاربران, محول می­شود. در این روش, کاربران داده­های خود را به صورت رمزشده بر روی طرف سوم نیمه­معتمد, ذخیره می­نمایند. در روش پیشنهادی مبتنی بر معماری غیرمتمرکز دوم بدون فاش­شدن اطلاعات اشتراکی کاربران, قسمتی از بار محاسباتی بر روی طرف سوم نیمه­معتمد می­باشد. همچنین کنترل دسترسی پویا به کمک طرف سوم نیمه­معتمد فراهم می­شود. در معماری پیشنهادی مبتنی بر ساختار p2p, علاوه بر فراهم کردن حریم خصوصی, نیازمندی اصلی ساختار p2p یعنی دسترس­پذیری داده­های اشتراکی کاربران با ارائه دو الگوریتم ایجاد می­شود. به صورتیکه کاربران, داده­های خود را بر روی برخی گره­های شبکه, کپی می­کنند تا مخاطبان مجاز داده­هایشان بتوانند در زمانهای آنلاین بودن در شبکه اجتماعی به آنها دسترسی یابند. استراتژیهای دسترس­پذیری پیشنهادی به صورت جدید مفهوم دسترس­پذیری را با حریم خصوصی داده ترکیب می­کنند.در تمامی روشهای پیشنهادی, محرمانگی داده­های اشتراکی کاربران در مقابل فراهم­کننده شبکه اجتماعی و کاربران غیرمخاطب فراهم می­شود. علاوه بر این کاربران قادر خواهند بود دوستان خود را تحت رابطه­های اجتماعی مختلفی که با دوستان دارند, تقسیم­بندی نمایند. همچنین کاربران می­توانند اجازه­های دسترسی متفاوتی برای رابطه­های تعریف­شده تعیین کنند. در این راستا کاربران این امکان را دارند که بطور پویا دوستان جدیدی را به این رابطه­ها اضافه کنند و یا در هر زمان, دوستانی که عضو این رابطه­ها هستند را از این رابطه­ها حذف نمایند. کاربران, رابطه­های خود را به صورتی مدیریت می­کنند که هیچ­کس حتی دوستانشان از لیست دوستان یا وجود رابطه­های اجتماعی کاربران با دوستانشان در فضای شبکه اجتماعی, آگاه نمی­شوند. علاوه بر این کاربران به صورت انعطاف­پذیر, داده­های خود را با هر ترکیبی از دوستان و رابطه­های تعریف­شده­­شان به اشتراک می­گذارند. نتایج بررسی مبسوط روشهای پیشنهادی نشان می­دهند که نه تنها این روشها توانسته­اند (بخصوص در رابطه با کارهای گذشته) نیازمندیهای اساسی حریم خصوصی را در شبکه اجتماعی فراهم نمایند, بلکه در شرایط واقعی به صورت کارا عمل می­نمایند.